Thursday, September 6, 2007

ضرورت گسست از افتراق

شورای سردبیری

TinyPic image

شماره دوم «میلیتانت» را با تاکید بر ضرورت بر اتحا د و تقویت قطب سوسیالیستی میان جوانان مارکسیست انقلابی، و یا ضرورت گسست از افتراق آغاز، می کنیم.

اما پیش از آن، از تمام رفقایی که صادقانه و بدون چشم داشت، با میلیتانت اعلام همکاری کرده، صمیمانه سپاسگزاری کرده و دست این رفقا را به گرمی می فشریم و از همکاری آنان با نشریه بسیار خوشحالیم. به این امید که این همکاری درازمدت باشد و هرشماره مستحکم تر گردد. در اینجا لازم به ذکر است؛ که همکاران کنونی میلیتانت انتظار چنین استقبا لی را از سوی برخی از رفقا نداشتند و این امر منجر به دلگرمی همه همکاران گشته و حقانیت اهدافمان را نشان می دهد.

همچنین از تمامی دوستانی که به هر علتی به ما انتقا د کرده و یا خواهان اصلاح روش کار بوده اند، نیزمتشکریم. پاسخ ما به تمامی این دوستان از طریق خود نشریه داده می شود. تداوم نشریه و پر محتوا کردن آن در هر شماره شاید دوستانی که خواهان "نابودی" ما شده بودند را متقاعد کند که این نشریه باقی خواهد ماند، زیرا منطبق با وضعیت عینی نیازهای جنبش دانشجویی است. به این امید که این دوستان نیز با برخوردی مثبت به این نشریه بنگرند. اگر در کنار ما نمی توانند قرار بگیرند؛ حداقل در مقابل ما نباشند و کمر به نابودی ما نبندند!

اما دو دسته یاد شده، اکثریت گرایشات و افراد با اهداف سوسیا لیستی را شامل نمی شود. از اینرو در این سرمقاله روی سخن ما با رفقایی است که یا کماکان به افتراق و تشتت از طریق انتشار نشریات طیف و گروه خود دامن می زنند، و یا با تردید و نا اطمینانی به نشریه «میلیتانت» می نگرند.

باید یادآور شد که یکی از دلایل توفیق دولت سرمایه داری در سرکوب و ارعاب ما در سطح دانشگاهها و محلات؛ ناشی از "قدرتمند بودن" بودن نیروهای انتظامی و «لباس شخصی» ها نبوده، که متأثر از ضعف ما بوده است. آنچه همواره ما را به عنوان پیشروان دانشجویی ضعیف کرده است: افتراق، تشتت و چند دستگی بوده است. فعالین "چپ" و "رادیکال" یا "کمونیست" و یا "سوسیالیست" تصور می کنند که راه برون رفت از بحران جنبش داشجویی و غلبه بر دولت سرمایه داری تنها و تنها از کانال حزب و تشکیلات و یا شخص آنان می تواند صورت گیرد! از این رو ما در درون جنبش دانشجویی شاهد برخوردهای «خود- محور بینانه» و از بالا و انحصارگرایانه هستیم. کثرت نشریات و وبلاگ ها که اهداف عمومی مشترکی دارا می باشند (گرچه در خود مثبت است) اما نشاندهنده افتراق میان ماست.

سؤال اینست که چرا تمام گرایشات و افرادی که اهداف نهایی مشترک دارند، نمی توانند با حفظ اختلافات و نظریات خود؛ بر محور یک نشریه و یک قطب سوسیالیستی گرد هم آیند؟ چرا باید فعالیت های خود را از روی چشم و هم چشمی یا رقابت های کور انجام داده و به فرقه سازی ها و کیش شخصیت سازی ها بپردازند؟ چه سودی این روش از کار نصیب جنبش دانشجویی خواهد کرد؟ به اعتقاد ما نه تنها روش های کار کنونی برخی از افراد و گرایشات؛ نفعی به کل جنبش دانشجویی نمی رساند؛ بلکه خود این افراد و شخصیت ها و گرایشات را نهایتاً خسته؛ منزوی و به کنار پرتاب می کند.

هدف ما در ایجاد یک قطب سوسیالیستی بر محور انتشار نشریه «میلیتانت»، اینست که تمام گرایشات و افراد مارکسیست انقلابی بر محور یک چتر با هم متحد گردند. مسلماً این اتحاد به مفهوم کنار گذاشتن اختلافات استراتژیک و تاکتیکی سیاسی، نیست. افراد و گرایشات می توانند با وحدت در درون یک قطب سوسیالیستی چندین کار را با هم تحقق دهند:

* یک پارچگی و اتحاد عمل در مقابل دولت سرمایه داری؛ مقابله متحدانه علیه سرکوب و ارعاب؛ و سازماندهی متحد و از پیش برنامه ریزی شده فعالیت ها، تظاهرات و اعتراضات. بدون اینکه لازم باشد یک گروه، سازمان و یک فرد، "مُهر" خود را بر جنبش حک کند.

* پیشبرد مشترک نظریات واعتقادات پایه ای مارکسیستی میان همه گرایشات و انتقال آنها به کل جنبش دانشجویی.

* تبادل نظر و پلمیک با یکدیگر بر محور مسایل و اختلافات بدون اتهام زنی و توهین علیه یکدیگر. این روش از کار نظری، اختلافات را روشن کرده و زمینه را برای همگرایی های آتی میان برخی از گرایشات فراهم می آورد.

* همسویی های اخص سیاسی و تشکیلاتی در درون قطب سوسیالیستی، میان افراد و گرایشاتی که به یکدیگر نزدیک می گردند.

* تقویت پیوندهای بین المللی با هم نظران و جوانان مارکسیست انقلابی در کشورهای دیگر جهان.

با ایجاد یک قطب سوسیالیستی، بر محور یک نشریه مشترک است که ما به عنوان بخشی از پیشروان جنبش دانشجویی قادر خواهیم بود که هم خود را منسجم تر و متشکل تر کنیم و هم کل جنبش دانشجویی را در مسیر درست ضد سرمایه داری به پیش سوق دهیم.

اتحاد و توفیق ما با گسست از فرقه گرایی و انحصارگرایی؛ پیوند خورده است.

دست تمامی رفقای مارکسیست یا سوسیالیست انقلابی را به گرمی می فشاریم و امیدوارم که به فراخوان ما پاسخ مثبت دهند. و یا حداقل اختلافات خود را با ما در میان بگذارند تا در یک محیط دموکراتیک و سالم به بحث و تبادل نظر؛ در راستای همکاری مشترک؛ بپردازیم.

شورای سردبیری میلیتانت

22 اردیبهشت 1386

No comments: